Steun voor de mr? Denk eens aan een boete
Ermelo heeft een grote eendenslachterij. Pieter Derks wees me daarop in een radiocolumn, waarbij hij dit een schofterig klotebedrijf noemde. Een van zijn redenen is dat het bedrijf grond heeft verkocht voor nieuwbouwhuizen met de eis dat in het koopcontract staat dat de kopers nooit een klacht tegen de eendenslachterij mogen indienen. Doen ze dat toch, dan krijgen ze een boete van 10.000 euro. Belachelijk, zeker in deze tijden van schaarste.
Toen ik recent mijn huis kocht heb ik de moeite genomen om het koopcontract vooraf door te spitten. Gelukkig stonden daar niet dit soort bepalingen in. Wel een bepaling dat ik geen procedures zou gaan beginnen tegen de nieuwbouw die gerealiseerd wordt naast mijn huis én dat ik het huis niet verkopen mag binnen 5 jaar met een opeisbare boete van 10 procent van de koopsom. Die laatste bepaling vond ik wel ver gaan en die is op mijn verzoek geschrapt. De enige reden bleek dat de verkoper projectaannemers en doorverkopers wilde weren.
Zelfbewoningsverplichting tegen huisjesmelkers werkt in de woningmarkt. Door beide partijen getekende contracten die bij een notaris zijn vastgelegd geven sterke rechtszekerheid.
Van de bepalingen én opeisbare boetes was in mijn hoofd de stap naar medezeggenschap en beleidsafspraken snel gemaakt. Beleid beschrijft vaak alleen hoe het hoort te gaan, niet wat er moet gebeuren als er iets anders gebeurt. Dat is feitelijk een gemis, want ik krijg vaak genoegd de vraag hoe te handelen als leiding zich niet aan het beleid houdt.
De VO-raad heeft de mantra: ‘pas toe of leg uit’. Aardig, maar ‘leg uit’ geeft impliciet de ruimte om ‘naar eigen inzicht af te wijken’. Dat lijkt vreemd als je beleid hebt vastgesteld. Ik weet wel dat de werkelijkheid vaak weerbarstig is, maar als die werkelijkheid ‘verandert’ op het moment dat het beleid in de uitvoeringsfase terechtkomt, heb je toch iets niet goed gedaan.
In de cao OMO staat bij taakbeleid dat het taakgesprek voor de zomervakantie gevoerd moet worden, omdat anders de docent 40 uur koptaken niet ingevuld krijgt. Dat is een mooie stok achter de deur. Sinds kort staat erbij dat als het taakgesprek niet heeft plaatsgevonden 4 weken voor de zomer, de werknemer dat moet melden. Ik vind dit een mooi samenspel van werknemer en werkgever. De druk achter de ketel wordt wel gevoeld bij OMO-leidinggevenden, alhoewel ik ook geitenpaadjes heb meegekregen van leidinggevenden die een heel specifieke duiding geven aan het taakgesprek.
Er zijn oplossingen om je recht te halen als je denkt dat het beleid niet goed wordt uitgevoerd. Als mr sta je daar vaak sterker in dan een individu en heb je meerdere mogelijkheden. Ik geef ter overweging mee dat er aan de voorkant wat te winnen is. Probeer eens of het mogelijk is, misschien als pilot, bij beleid ook een clausule op te nemen die regelt wat te doen als de uitvoering niet gebeurt. Ik zie de gesprekken al plaatsvinden, zowel positief als negatief.
